เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าดันไปลองของ หิ้ว DSLR เดินดุ่มๆเข้าไปดูคอนเสิร์ต Extreme ที่ London Astoria (ปัจจุบันปิดตัวแล้ว เพราะถูกเวนคืนที่ไปใช้สำหรับต่อเติมสถานีรถไฟใต้ดิน) ผลลัพธ์คือโดนเจ้าหน้าที่หน้าร้านยึดไปเก็บไว้รวมกับของคนอื่นๆอีกนับสิบ
คือจริงๆก็รู้หรอกนะว่าคอนเสิร์ตส่วนใหญ่เขาไม่ให้เอากล้องเข้า คือกล้องคอมแพกต์อาจจะพอถูไถไปได้ แต่วันนั้น ไม่รู้อะไรดลใจให้อยากลอง แล้วก็โดนดีเข้าจริงๆ ดีนะ มันยึดแค่ชั่วคราว
หลังจากนั่งคิดนอนคิดอยู่นาน ก็ตัดสินใจกัดฟันว่าต้องซื้อกล้องคอมแพกต์ซะแล้วล่ะ เพราะไม่งั้นคอนเสิร์ตระหว่างสองปีในอังกฤษคงเหลือแต่ในความทรงจำแน่ ในเมื่อกล้องของ Samsung Omnia ออกแบบให้ถ่ายเล่นๆ จะคาดหวังอะไรจากมันมากก็ไม่ได้
หลังจากนั่งเลือกนอนเลือกอยู่นาน ก็ตัดสินใจจิ้มนิ้วไปที่ Leica D-Lux3 ทั้งที่ตอนแรกเล็ง Lumix DMC LX3 ไว้ เหตุผลไม่มีอะไรมากกว่า DMC LX3 ฮิตมาก ราคาไม่ลง ส่วน D-Lux3 มันตกรุ่นแล้ว ของมือสองใน eBay ราคาลงค่อนข้างเยอะ และที่สำคัญคือไอ้จุดแดงนั่นแหละ...
ระหว่างทางเดินจากบ้านที่วันด์สเวิร์ธไปสถานีอีสต์ พัทนี่ย์ (ชอบจริงๆ โหมดซีเปียเนี่ย)
หลังคาสถานีรถไฟแมนเชสเตอร์ พิคคาดิลลี่
โบสถ์ใหญ่กลางเมืองแบล็คเบิร์น (Blackburn Cathedral)
กลางดึกที่แมนเชสเตอร์ (มือสั่นแฮะ ไม่มีขาตั้งกล้องง่ะ)
บ่ายวันจันทร์ (หน้าต่างห้องนอน)
Epiphone SG
คาปุชชิโน่ที่ Pret A Manger (มันอ่านว่าอะไรวะ?)
4 ความคิดเห็น:
ล่อไลก้าเลยนะ
ว่าแต่ทำไมไม่ไปเขียนที่multiplyฟะ
ลงรูปได้เต็มๆ
เขียนบ่อยๆเดี๋ยวกรูช่วยโปรโมท
(จะเมนท์หลายทีแล้ว แต่ลืมรหัสผ่าน เซ็ง)
โฮ่ย แค่กล้องคอมแพกต์น่ะ แถมตกรุ่นแล้ว ถ้าเป็นกล้องแบบมืออาชีพ น่าจะล่อไปเป็นแสนได้
เออ ตอนเขียนไม่รู้หรอกว่าของที่ไหนดีกว่า ก็เขียนแบบขำๆไปอะนะ มีอะไรแวบในหัวก็เขียนไป ไม่ต้องปั้นมากเหมือนตอนที่เป็นงาน
อ่ะโห...
แหล่มๆ
อืมม.........รูปสวยดี
แสดงความคิดเห็น